Yerli Güney Sarısı Yayılma Alanı: Mersin’den başlayarak Hatay’a ve Şanlıurfa’ya kadar olan iller, başlıca Toros ve Amonos dağları ile Akdeniz arasında kalan bölgeler ve kısmen bu dağların kuzey ve doğusu.

Verim Yönü: Kombine, et ve süt

Genel Tanımı: Küçük yapılı, kısa boynuzlu sığır ırklarındandır. Sağrı yüksekliği cidagodan daha fazladır. Sırt hattı düzdür. Renk kirli sarıdan kırmızı ve tarçın rengine kadar değişmektedir. Boynuz rengi siyahımsı koyudur. Göz etrafı, yüzün yan kısımları, boyun, kürekler ve kuyruk ucu daha koyudur. Burun ucu siyaha kadar değişen koyu renkte, burun ve ağız etrafında vücuda göre hafif açık renkli, bazen kirli beyaz bir halka bulunur. Bacakların iç tarafları açık renklidir. Tırnak rengi siyaha yakın koyu gri veya siyahtır.

Irka Özgü Ayırıcı Özellikler: Deri rengi siyaha yakın kahverengidir. Keçi gibi dağlara tırmanabilir. Hastalıklara dirençli, kötü çevre şartlarına dayanıklıdır. Engebeli arazilerde otlayabilme yeteneğinde olup dağlık bölgelere uyum sağlamıştır. Analık içgüdüsü gelişmiştir. Buzağısını görmeyince sütünü vermez.

Yetiştirme Koşulları: İlkel bakım, besleme ve barındırma koşullarında yaygın olarak köy sürüleri şeklinde yetiştirilir. Hayvanlar nisan, mayıs aylarında otlamaları için dağlara gönderilir ve insan müdahalesi olmadan 6-7 ay dağlarda kalır, kar yağışıyla birlikte köye dönerler.