Ülkemizde yaşayan büyükbaş hayvan ırkları nın yayılma alanları, Verim yönü, Genel tanımı, Irka özgü ayırıcı özellikleri ve Yetiştirme koşulları Nelerdir?

Güney Anadolu Kırmızısı Kilis Sığırı

Yayılma Alanı: Kilis merkez olmak üzere, İçel’den Şanlıurfa’ya kadar olan Güney Anadolu Bölgesi

Verim Yönü: Kombine, süt ve et

Genel Tanımı: Asil ve zarif görünümlü, boyun kısa, baş dik, cidago belirgin ve yüksektir. Yaş ilerledikçe gerdanda kıvrımlı ve sarkık bir deri yapısı gelişir. Özellikle erkeklerde hörgüç benzeri bir oluşum meydana gelir. Vücut dar ve nispeten kısadır. Göğüs dar, sağrı kısa ve cidagodan daha yüksektir. Kuyruk bağlantı noktası sağrıdan yüksek ve vücuda bağlantısı kuvvetlidir. Bacaklar, genelde narin yapılı, ince ve oldukça uzundur, arka bacaklar daha incedir. Vücutta harmoni bozuktur. Bu nedenle sallantılı yürüyüş görülür. En çok rastlanan renk sarımsı kırmızıdır. Sarıdan kırmızıya ve kahverengiye kadar farklı renklilere rastlanmaktadır. Genel olarak burun etrafında vücut renginden daha açık bir halka vardır. Bacakların iç yüzeyleri, meme ve karın altı vücuda göre daha açık renktedir. Vücudun ön kısmı arkaya nazaran daha koyudur. Kuyruk püskülü siyah renklidir. Kısa boynuzlu sığır ırklarındandır. Boynuzlar dar, ince, yukarı ve iki yana doğru uzanır.

Irka Özgü Ayırıcı Özellikler: Vücut yandan bakıldığında kare şeklindedir. Türkiye’nin en iri ve süt verimi en yüksek yerli ırkıdır. Güney Anadolu ve Akdeniz’in sıcak iklimine uyum sağlamıştır. Kene ve kan parazitlerinin meydana getirdiği hastalıklara dayanıklıdır. Bakım ve beslemenin düzenli olmadığı şartlarda çok az sorunla yetiştirilebilir. Uzun mesafeleri yürüyebilme yeteneğindedir. Davranışsal problemler ve meme başlarının küçük olması nedeniyle makineli sağıma uygun değildir. Analık içgüdüsü gelişmiştir. Buzağısını görmeyince sütünü vermez.

Yetiştirme Koşulları: İlkel bakım, besleme ve barındırma koşullarında yaygın olarak köy sürüleri şeklinde yetiştirilir. Mera devresi yılın dörtte üçünü bazı yerlerde ise tamamını kapsar. Ahırda yemleme yalnız kış aylarında yapılmaktadır. Hatay ve Adana gibi kışı ılık geçen yerlerde ahırlar genellikle sazdan ve kerpiçten, Şanlıurfa ve Gaziantep gibi kışı nispeten soğuk geçen yerlerde ise ahırlar genellikle taştan yapılmıştır.
Kaynak: TAGEM